Carbitschietsupporter

Oudjaarsdag en iedereen is weer de oude! Lekker het oudejaar uitzitten met opa en oma. Jip heeft al kennisgemaakt met het carbitschieten, een traditie van melkbussen, voetballen en bier. Dit was namelijk goed te volgen door Jip vanaf de VIP lounge van opa en oma aan de vecht. "Boemboem, knallen bal!". ... Een soort carbitschietsupporter zeg maar.

Het leuke van oudjaarsdag is dat iedereen even langs komt om Mara te bewonderen: Yvonne, opa en oma Havelte, Erik, Jeroen, Jesca en Robert, Tante Annie, Tante Jennie en ome Jan. En wat een show gaf ze weer weg door heel leuk te kijken, beetje te knorren of gewoon heerlijk te slapen.

Op naar 2008!

Vrolijk kerstfeest

Gelukkig heeft Jip vandaag een hele kiwi op, een lekker vitamine bommetje. De arme vent heeft al weer dagen koorts, maar het lijkt nu wat beter. Dus van de kerst is weinig terecht gekomen. Ook Noor en Bernard die helemaal uit Eindhoven op bezoek zouden komen moest ik helaas afbellen. Erg jammer!

Toch blijft Jip leuke dingen roepen. Zo werd hij s'nachts huilend wakker en toen ik kwam vragen wat er was had hij het over "boem, boem"; waarschijnlijk vuurwerk. Dus ik vraag: oh, schrok je?. Waarop Jip zegt: Jaaa, boem boem, schrokkie?

Jip laat alle verkleinwoorden op ie eindigen, dus ook "schrokje?". Nu is het:" boem, boem! schrokkie? brommer l'waai! schrokkie?

Snotjebellen

Het is weer eens zover..... Jip heeft 'snotjebellen', koorts en hij hoest....

Zondag: erop uit!

Dik inpakken, kruikje, laag over laag, en natuurlijk het meerijplankje voor Jip. Allemaal noodzakelijk om een klein rondje te wandelen met de wandelwagen. En wat een succes! Jip stond als geboren streetsurfer achterop, Mara slapend met twee koude wangetjes en Anita die haar eigen winterjas weer aankon.

Jip vindt de grote markt geweldig. Altijd als we er naar toe gaan heeft hij de grootste verhalen over de ijsbaan, schaatsen, kerstballen en/of bomen en.... het reuzenrad. Dit laatste is volgens Jip vooral erg "ggroowwwwt, grooowwwte reujserad".

En Mara, die groeit als kool, alweer 175 g boven haar geboortegewicht (3325 g). En ze is vooral heeeeel erg mooi, kijk maar:



van wie zou ze die ogen toch hebben?

(S)cheetje

Jip heeft zelf een ontzettend leuk grapje bedacht...
Als Jip gepoept heeft vraagt papa of mama 'Jip, wat ruik ik? Poep?'
'Neee' zegt Jip lachend 'een cheetje!'
(denkend dat we hem dan niet zullen verschonen)

Ver-week-dag

Mara is al weer een week oud! We beginnen allemaal wat aan onze nieuwe gezinssituatie te wennen. Jip is fantastisch als grote broer (ookal heeft hij het natuurlijk soms ook best moeilijk met alles). Hij gaat regelmatig even een kusje geven aan Mara en aait haar dan even over haar hoofdje.

Mara leren we ook beetje bij beetje kennen. Zo hebben we al wat leuke eigenaardigheden ontdekt. Mara poept alleen in een schone luier, best een dure dame dus, voor elke verschoning zijn 2 luiers nodig.... Daarnaast maakt ze dezelfde schattige knorgeluidjes als Jip deed toen hij zo klein was. Ze kan met haar enorme ogen heel verbaasd kijken, vooral na het poepen (oh? deed ik dat?) waarbij ze een heel schattig tuttemondje heeft (hopelijk volgt hier nog een foto van).

Welkom thuis

Na drie nachten doorhalen, was het zover. Ze wilde er zelf niet uit dus de artsen hebben afgelopen vrijdagmorgen de handdoek in de ring gegooid:
Op vrijdag 14 december 5:45 is onze Mara geboren via een keizersnee! En wat een prachtig meisje. Gelijk erg helder en ze lijkt met haar grote ogen alles al te zien.

Gelukkig gaat het goed met Anita en daarom mocht ze gisteren met Mara naar huis. Welkom thuis met een echt kerstboom (zo'n prikkende met kluit), versiering en een babyvriendelijk temperatuurtje.

Dus we hebben vanacht onze eerste nacht met zijn viertjes doorgebracht. Jip heeft super geslapen en Mara... vanaf 3 uur ook prima.

MARA!

Ze is er!!! Eindelijk!!! Het mooiste meisje van de wereld!!!

Het hele verhaal zal nog volgen en alles gaat goed, maar nu alvast dit schatje even showen.

Einde huurcontract buik!

Tja.... daar is ie dan.... de uitgerekende datum.... en verder helemaal niks, nada, noppes.....

Tik-tak-tik-tak

Nog 6 daagjes te gaan tot de uitgerekende datum.... (maar het kan natuurlijk ook nog net zo goed nog 3 weken duren) Van mij mag het nog wel een weekje duren, zo dicht op sinterklaas vind ik maar niks, maar ik ben toch inmiddels ook echt wel klaar met die dikke buik en alle ongemakken die er bij horen...

Jip is twee weken ziek geweest (erg verkouden, koorts en oorontsteking) en dat maakt het allemaal nog weer extra pittig. Hij kreeg gelukkig meteen een antibioticakuurtje maar was het daar absoluut niet mee eens! Dus.... 7 dagen lang 3 keer per dag een enorme strijd om het drankje er in te krijgen (en dan zou je denken dat dat voor mij als kinderverpleegkundige geen probleem zou zijn..... maar nee het was een DRAMA). Gelukkig is het kereltje weer wat opgeknapt (wel weer een stuk magerder maar die pondjes komen vast wel weer terug)

ip is inmiddels een lekkere peuterpuber aan het worden. Heerlijk dwars dus! Meestal een leuke uitdaging maar soms ook erg lastig. We moeten vooral erg vaak lachen om z'n puberuitspraken.... 'nee, vin nie lekker' 'nee, vin nie leuk'. Ja echt, al zulke volzinnen terwijl hij nog geen 2 jaar is! Hij praat echt alles en iedereen na. Op de vraag of hij een papagaai of een mamagaai is antwoordt hij heel bijdehand 'een Jippegaai'. Auto's zijn zijn favoriete speelgoed. Om indruk te maken op z'n ooms weet hij dat Erik in een mercedes rijdt en Jeroen in een BMW (volgens Jip in een WBW). En tja.... daar windt je die twee stoere ooms natuurlijk wel mee om je kleine vingertjes!!

Gedraaid!

Whoehoe! Het kleine dwarsliggertje is gedraaid! Zomaar spontaan!
Dus nu gelukkig weer wat meer kans op een gewone bevalling. En we gaan gewoon lekker verder met de laatste loodjes..... (die inderdaad zwaar zijn)

Nieuw kindje, nieuwe site!

Binnenkort is Jip niet meer de enige die denkt de baas te zijn bij ons thuis. Hij wordt grote broer!

Dus tijd voor een nieuwe site waarop onze avonturen te volgen zijn (eentje die ook door Anita te beheren is ;-) )

Inmiddels ben ik 34 weken zwanger en dus tonnetje-rond. Gelukkig is het einde in zicht. Ons nieuwkomertje ligt helaas in een stuit, nu al een dwarsliggertje dus. Volgende week gaan we naar de gyneacoloog in het umcg (dat moet sowieso omdat Jip via een keizersnee ter wereld is gekomen en ik nu dus aan een ziekenhuisbevalling vast zit) en dan zullen ze misschien wel een draaipoging gaan doen... Allemaal errug spannend dus! Hopelijk draait het kleine guppie nog spontaan en gaan we gewoon normaal bevallen...